Het iliotibiaal frictiesyndroom, beter gekend als runners knee of lopersknie, is een overbelastingsblessure van de knie met een typische pijn die zich aan de buitenzijde van de knie situeert. Ondanks wat de naam doet vermoeden komt deze blessure niet enkel voor bij lopers, ook wielrenners of bergwandelaars kunnen er hinder door ondervinden.
De tractus iliotibialis is een peesplaat aan de buitenzijde van het bovenbeen die de heup met de knie verbindt. Tijdens het strekken en buigen van de knie (zoals bij lopen of fietsen) beweegt de peesplaat over een uitstekend stukje bot aan de buitenzijde van de knie. Dit zorgt voor een natuurlijke wrijving of frictie.
Tijdens sportactiviteiten verhoogt niet alleen de frequentie maar ook de intensiteit van deze fricties. Langdurige irritatie van de peesplaat zal hierdoor het typische pijngevoel t.h.v. de buitenzijde van de knie geven. In de beginfase is de pijn enkel aanwezig tijdens het sporten, in een latere fase kan wandelen of trappen op- en afgaan ook pijnlijk worden.
Afhankelijk van de belasting en belastbaarheid van je lichaam ben je meer of minder vatbaar om een “runners knee” te ontwikkelen. Er zijn verschillende factoren die de belastbaarheid beïnvloeden.
Na herstel is preventie van belang om een terugval te vermijden. Bijkomende factoren zoals een te snelle of zwakke trainingsopbouw, foute loopschoenen of een verkeerde afstelling van de fietspositie worden in acht genomen. Afhankelijk van de noodzaak kan een multidisciplinaire aanpak met de osteopaat, personal coach en/of podoloog opgestart worden om zo je belastbaarheid als sporter te vergroten, letsels te vermijden en prestaties te verbeteren.
Wil je graag meer weten over onze aanpak? Schrijf ons een mail.